Κράνος της Αθηνάς

Σύνθετο κράνος Κορινθιακού τύπου αποτελούμενο από φολιδωτή οροφή, μάσκα με πτυσσόμενες παραγναθίδες και εντυπωσιακό λοφίο. Τα δύο ημιθόλια της οροφής καλύπτονται με φολίδες διαφορετικής μορφής και σχήματος τοποθετημένες συμμετρικά σε επτά ομόκεντρες ζώνες. Το δεξιό ημιθόλιο καλύπτεται εξ’ολοκλήρου με χειροποίητες χάλκινες φυλλόσχημες φολίδες με έκτυπες νευρώσεις ενώ το αριστερό με μπρούτζινες οξυκατάληκτες φολίδες με κεντρική νεύρωση / ράχη για μηχανική ενδυνάμωση τους. Στερεώνονται μόνιμα στις θέσεις τους με πολύ μικρά πριτσίνια. Το πλάτος των φολίδων δεν ξεπερνά τα 1,5 εκατοστά.

Η μπρούτζινη μάσκα ακολουθεί την τυπική μορφολογία του Κορινθιακού Κράνους του 5ου π.Χ αιώνα με το χαρακτηριστικό επιρρίνιο, τις αμυγδαλωτές οπές των ματιών και το γύρισμα του καταυχευνίου. Οι παραγναθίδες του κράνους είναι αρθρωτές, συγκρατούνται μόνιμα στην θέση τους διαμέσου ενός ζεύγους οριζοντίων μπρούτζινων μεντεσέδων ( «στροφείς» ή «γίγγλυμοι» ) περίπου στο ύψος του ανοίγματος των ματιών . Στην κάτω απόληξή τους βρίσκεται ένας κρίκος που συγκρατεί δερμάτινους ιμάντες για την ασφαλή ακινητοποίηση τους πάνω στο πρόσωπο του φορέα τους. Στην περιοχή των αυτιών έχουν αφαιρεθεί τμήματα της μπρούτζινης στεφάνης έτσι ώστε τα δύο αντιδιαμετρικά ανοίγματα να εξυπηρετούν την αίσθηση της ακοής αυξάνοντας την.

Στο μέτωπο του κράνους έχει τοποθετηθεί μία «φράτζα» οριζοντίου μήκους 19 εκατοστών από βαμμένα πορφυρά μάλλινα κρόσσια 3-4 πόντων, ώστε να υπάρχει συμφωνία με απεικονίσεις από σχετικά Ερυθρόμορφα Αγγεία της εποχής. Ο ρόλος της ιδιότυπης αυτής «φράτζας» δεν μπορεί παρά να ήταν διακοσμητικός, το πιθανότερο ήταν να αποτελεί απόπειρα αντιγραφής της χαρακτηριστικής μετωπικής «φράτζας» των αγαλμάτων. Μια άλλη εκδοχή είναι να καλύπτει το σημείο ένωσης της οροφής με την μάσκα ή και ακόμα και να παρέχει σκίαση για τα μάτια.

Στο εγκάρσιο άξονα της οροφής έχει τοποθετηθεί λοφίο από φυσικές τρίχες αλόγου ξανθού/μαύρου χρώματος οι οποίες στερεώνονται σε μορφή θυσάνων σε αντίστοιχο αριθμό οπών στην ξύλινη τοξοειδής βάση. Οι θύσανοι πλέκονται μεταξύ τους σε ύψος 10 εκατοστών με νήμα έτσι ώστε να συγκρατούνται σε πυκνή και στέρεα διάταξη έτσι ώστε να αποφεύγεται το πλεύρωμα αυτών αριστερά και δεξιά της βάσεως τους έχοντας ως αποτέλεσμα μία μη συμβατή εμφάνιση. Τα πλευρικά τοιχώματα της ξύλινης βάσεως από ξύλο ελιάς καλύπτονται εναλλάξ με ελάσματα χαλκού και μπρούτζου έτσι ώστε να υπάρχει συνάφεια με τον χρωματισμό των φολίδων της οροφής.

Στο πίσω άκρο του λοφίου έχει τοποθετηθεί μόνιμα πάνω στο μέταλλο ένας μπρούτζινος γάντζος σε χαρακτηριστική μορφή πάπιας / κύκνου ο οποίος και χρησιμεύει ως σημείο κρεμάσματος του κράνους ή ως λαβή πιασίματος.

Εσωτερικά το κράνος φέρει επένδυση από μαλλί και δέρμα για αποφυγή εγκαυμάτων και εκδορών.