Αρχαίες Ελληνικές Πανοπλίες

Προστασία “Αχίλλειου τένοντα”

6ος αιώνας π.Χ

Μπρούτζινη ανατομική προστασία του οπίσθιου μέρος των αστραγάλων της αρχαϊκής περιόδου. Τέτοιου είδους αμυντικές διατάξεις είναι πολύ σπάνιες και απαντώνται συνήθως στις Ελληνικές αποικίες της Κάτω Ιταλίας (Magna Graecia) κατά τον 6^ο π.Χ αιώνα (Αρχαϊκή Περίοδος). Πιθανότατα, ο απόηχος του θανάτου του Αχιλλέα από το μοιραίο χτύπημα στην πτέρνα του από το βέλους του Πάρη (υπό την καθοδήγηση του Απόλλωνα), να ενέπνευσε τους αρματοποιούς να σχεδιάσουν αυτού του είδους την προστασία.

Το τεχνούργημα αυτό αγκαλιάζει τους αστραγάλους χάρης στην υψηλή ανατομική του ανάπτυξη,φέρει εσωτερικά μαλακό υπόστρωμα να μην τραυματίζει την σάρκα και πιθανότατα να έφερε κάποιου είδους κορδόνια για επιπλέον σταθεροποίηση πάνω στο πόδι.

Όσον αφορά το βαθμό αποτελεσματικότητας και λειτουργικότητάς κατά την διάρκεια των μαχών παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα.

H αντίληψη της έννοιας του Ιστορικού χρόνου στον Παγανιστικό και Χριστιανικό κόσμο

Η έννοια του χρόνου στην Εβραϊκή σκέψη, αν και απροσδιόριστο μέγεθος (Έζρας 10,13: «ο χρόνος είναι βροχή»), χαρακτηρίζεται από μία ιδιαίτερη δυναμική η οποία κατά κοινή ομολογία εξέλειπε από τον Εθνικό κόσμο.

Aπό τον Αγαμέμνονα στον Θησέα. Μία ερμηνευτική απόπειρα δια μέσου των «Σφυρήλατων»

Πολύ συχνά προκύπτει το ερώτημα για το κατά πόσο η επιλογή ενός ολομεταλλικού θώρακα (αρθρωτού ή μη) κρίνεται καταλληλότερη σε σύγκριση με έναν οργανικό θώρακα (σύνθετου ή μη) και δευτερευόντως, ποιος από τους δύο αυτούς τρόπους θωράκισης ήταν πιο προσφιλής στους Έλληνες της Ηπειρωτικής Ελλάδος από τον 15o μέχρι τον 5ο π.Χ αιώνα.

Πληθυσμιακή εκτίμηση της Ρωμαϊκής και Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Οι κοινωνικές, οικονομικές και πνευματικές δομές και απαγορεύσεις της Αρχαιότητας και των μέσων χρόνων δεν άφηναν περιθώρια για την αυτόνομη ανάπτυξη της στατιστικής επιστήμης και την εφαρμογή της στον δημογραφικό τομέα.