Αρχαίες Ελληνικές Πανοπλίες
Μυώδης Θώρακας (από Βρετανικό Μουσείο)
Η ανασύνθεση του θώρακα έχει βασιστεί στο αυθεντικό αρχαιολογικό εύρημα που εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείου σε αρκετά καλή κατάσταση (Βritish Museum:2846). Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους είναι Νότιο Ιταλιώτικης προελεύσεως (Mεγάλη Ελλάδα, Magna Graecia), φιλοτεχνημένος μεταξύ 5ου-3ου π.Χ αιώνα. Αποτελείται από το εμπρόσθιο και το οπίσθιο ημιθωράκιο τα οποία συνδέονται με δύο ζεύγη μεντεσέδων στις υπομασχάλιες περιοχές και με ένα ζεύγος κρίκων στις περιοχές των ώμων αντιστοίχως. Ιδιαίτερo τεχνικό χαρακτηριστικό του είναι η ελλιπής ανάπτυξη του ελάσματος στην περιοχή της άνω πλάτης καθώς αυτή δεν καλύπτει την περιοχή των ώμων. Η ανατομία του θώρακος περιέχει όλα αυτά τα στοιχεία του ανδρικού αθλητικού κορμού όπως : κλείδες, μετωπικούς & πλευρικούς κοιλιακούς, “Απολλώνιες” ασύμμετρες απολήξεις, θωρακικούς μύες κλπ.
Ο θώρακας φιλοτεχνήθηκε με παραδοσιακές μεθόδους, με εν θερμώ σφυρηλάτηση.Τα ελάσματα μπρούτζου έχουν πάχος 1,2 χιλιοστά, εσωτερικά φέρει παχιά μάλλινη και υφασμάτινη επένδυση. Όλες οι ακρογραμμές των ελασμάτων είναι γυρισμένες από την μέσα πλευρά ενώ οι θηλές είναι ένθετες, φιλοτεχνημένες από χυτό ασήμι.