Μυώδης Θώρακας – Magna Graecia

Μυώδης θώρακας από φύλλα μπρούτζου, κατασκευασμένος με εν θερμώ παραδοσιακή σφυρηλάτηση. Έχει βασιστεί σε αρχαιολογικό εύρημα της Ύστερης Κλασσικής εποχής (τέλη 5ου ή 4ου π.Χ αιώνα) προερχόμενο από την Μεγάλη Ελλάδα (περιοχή ΑPULIA) και εκτεθειμένο στο Μητροπολιτικό Μουσείου της Νέας Υόρκης (φωτογραφία διαθέσιμη). Αποτελείται από δύο τμήματα , το θωρακικό και το ραχιαίο τα οποία ενώνονται στις υπομασχάλιες περιοχές με δύο ζεύγη μπρούτζινων μεντεσέδων (στροφέων). Στην περιοχή των ώμων (δεξιά και αριστερά του λαιμού) δύο ζεύγη κρίκων συγκρατούν τα δύο τμήματα με την βοήθεια δερμάτινων κορδονιών.

Η ανατομία του θώρακα είναι μυώδης, αναπαριστά ένα υγιές και ρωμαλέο αθλητικό σώμα. Την συγκεκριμένη ανατομία μπορούμε να την συναντήσουμε στην αγαλματοποιία της εποχής αυτής μιας και αποτελούσε κοινό τόπο καλλιτεχνικής νόρμας. Το μυώδες στήθος, τις τονισμένες κλείδες , τα δύο ζεύγη μετωπικών κοιλιακών, τις εκατέρωθεν Απολλώνιες απολήξεις, τον ομφαλό , την Alba Linea και τους πλευρικούς κοιλιακούς. Το ραχιαίο τμήμα ακολουθεί και αυτό μυώδη διάπλαση με την χαρακτηριστική σιγμοειδή ανάπτυξη και την οπτική εντύπωση ανάποδου τριγώνου. Η γενική εντύπωση του κορμού είναι αυτή ενός σώματος σε σύσφιξη.

Όλες οι άκρες των ελασμάτων (εξαιρουμένων των υπομασχάλιων περιοχών) έχουν κατάλληλα διπλωθεί προς τα έξω για αισθητικούς αλλά και πρακτικούς λόγους άμεσα συνδεδεμένους με την αύξηση της μηχανικής αντοχής. Κυματοειδής απολήξεις από φύλλο μπρούτζου διακοσμούν τα πλευρικά τελειώματα των ελασμάτων, μια πρόσθετη επέμβαση στον θώρακα, εμπνευσμένη από σύγχρονα παραδείγματα θωράκων που προσδίδει ιδιαίτερο χαρακτήρα και πλούτο. Οι τέσσερις πείροι ασφαλείας των στροφέων βρίσκονται μόνιμα προσαρτημένοι στο ραχιαίο τμήμα με την βοήθεια αλυσίδας. Οι θηλές είναι διακοσμητικού χαρακτήρα από ατόφιο ασήμι.

Εσωτερικά φέρει παχιά μάλλινη επένδυση με κόκκινη φόδρα από λινό. Δύο δερμάτινες εσωτερικές επωμίδες με μάλλινο περιεχόμενο ξεκινούν από το πάνω ραχιαίο τμήμα, αγκαλιάζουν την ευρύτερη περιοχή των ώμων και του άνω στήθους προσφέροντας ανακούφιση από το βάρος του θώρακα.

Ο εν λόγω θώρακας αποτελεί ένα Καλλιτεχνικό έργο σταθμό για την Ελληνική κοσμική παραδοσιακή μεταλλοτεχνία. Συνδυάζει υψηλή γλυπτική Κλασσικής περιόδου, πρακτικότητα, σχέδιο, Προμηθεϊκή ορμή, πυρίκαυστα χέρια Ηφαίστου και μια βαναυσική ιδιοπροσωπία προορισμένη για την αιωνιότητα. Ο μυώδης θώρακας αποτελεί το διαχρονικότερο και χαρακτηριστικότερο καλλιτεχνικό αποτύπωμα της ανθρωπομορφικής Ελληνικής ιδιαιτερότητας καθώς η πορεία του ξεκινά από τον 5ου π.Χ αιώνα για να συνοδεύσει τον Ελληνικό Κόσμο για τους επόμενους 20 αιώνες.

«Έργο τέλειον» , Δια Πυρός Δημητρίου Κατσίκη. Δεν Αντιγράφεται.