Λινοθώρακας Μενελάου

Σύνθετη οργανική θωράκιση της Μυκηναϊκής περιόδου (15ος -12ος π.Χ αιώνας). Μπρούτζινοι σφυρήλατοι ομφαλοί διαφορετικών μεγεθών βρίσκονται στερεωμένοι με την βοήθεια μεταλλικών συνδετήρων σε χονδρό υφασμάτινο υπόστρωμα. Η εξωτερική πλευρά της υφασμάτινης βάσης έχει καλυφθεί με ανθεκτικό δέρμα έτσι ώστε να προστατεύεται από την υγρασία και γενικά από την διαβρωτική επίδραση των καιρικών συνθηκών. Η θωράκιση καλύπτει το κυρίως κορμό, το δεξί ώμο και τους μηρούς. Αποτελείται από πέντε επιμέρους τμήματα τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με συστήματα μεταλλικών θηλιών και κορδονιών. Ο κορμός καλύπτεται από το εμπρόσθιο και το ραχιαίο ημιθωράκιο (διαθέτουν 9 και 13 ομφαλούς αντίστοιχα) , ο δεξιός ώμος από μία κοίλη υφασμάτινη επωμίδα με 6 μικρούς ομφαλούς ενώ το τμήμα των μηρών προστατεύεται από δύο ισομεγέθη παραπετάσματα με 5 ομφαλούς το καθένα τα οποία επίσης στερεώνονται με δερμάτινους αναρτήρες από το σώμα του οπλίτη. Ο συνδυασμός μεταλλικών ομφαλών και οργανικής βάσης δημιουργεί μία αξιόπιστη προστασία ικανή να εξουδετερώσει εισερχόμενα βλήματα κυρίως λόγω της μεγάλης ικανότητας απορρόφησης της κινητικής ενέργειας των βλημάτων. Οι μεταλλικοί ομφαλοί που έχουν βρεθεί σε τάφους της εποχής είναι ότι έχει απομείνει από τέτοιου είδους θώρακες καθώς όπως είναι γνωστό τα οργανικά μέρη των θωράκων αποσυντίθενται πολύ σύντομα.

O χιτώνας είναι τρίχρωμος (άσπρο, μπλέ και κόκκινο χρώμα) ακολουθώντας τις επιταγές της μόδας της εποχής σύμφωνα πάντοτε με τα καλλιτεχνικά διαθέσιμα αρχαιολογικά στοιχεία. Το κύριο διακοσμητικό χαρακτηριστικό του χιτώνα είναι η εναλλαγή κόκκινων και λευκών τετραγώνων.

Το κράνος είναι σύνθετης κατασκευής. Τα τοιχώματά του αποτελούνται από χονδρό στρώμα Λινού το οποίο στην εξωτερική του επιφάνεια έχει επενδυθεί με δέρμα για στεγανοποίηση και υψηλή ανθεκτικότητα στις καιρικές συνθήκες . Μπρούτζινα στοιχεία κυκλικής διατομής (bosses) έχουν στερεωθεί συμμετρικά με συρμάτινους συνδετήρες πάνω στα τοιχώματα προσδίδοντας ένα υψηλό επίπεδο προστασίας. Στην κορυφή του κράνους έχει τοποθετηθεί ένα ξύλινο λοφίο κωνικού σχήματος το οποίο φέρει μάλλινη πορφυρή φούντα ως διακόσμηση. Οι παραγναθίδες είναι δερμάτινες με εσωτερική επίστρωση από μαλλί και εξωτερικό τοίχωμα από μπρούτζινες φολίδες.

Οι περικνημίδες είναι σύνθετης κατασκευής παρόμοιας τεχνολογίας με τον κυρίως κορμό. Αποτελούνται από ένα παχύ στρώμα λινού επενδυμένου με δέρμα στην εξωτερική επιφανειά του. Ένα μεταλλικό έλασμα ατρακτοειδούς σχήματος με έκτυπες διακοσμήσεις ομόκεντρων κύκλων έχει προσδεθεί σε κάθε ένα υπόστρωμα προσδίδοντας αυξημένη θωράκιση για τα κάτω άκρα. Tα ελάσματα και η διακόσμησή τους έχει βασιστεί σε αντίστοιχα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στις πλαγιές της Ακροπόλεως των Αθηνών και χρονολογούνται κατά τους αρχαιολόγους στο τέλος της Ύστερης Ελλαδικής Περιόδου (1100-1000 π.Χ) Η πρόσδεσή τους επιτυγχάνεται με δερμάτινα λουριά και μπρούτζινα σύρματα.